اتخاذ یک گردش‌کارِ Git¶

یک گردش‌کار ممکن، ایجاد یک شاخه برای هر ویژگی جدید یا رفع اشکال است. این روش ساده و کارآمد است.

توصیف زیرساخت شما¶

شاید هنوز این موضوع را درک نکرده باشید، اما ذخیره زیرساخت در فایل‌ها و همراه کد، به شما کمک شایانی می‌کند. Docker و SymfonyCloud از فایل‌های پیکربندی برای توصیف زیرساخت پروژه استفاده می‌کنند. هنگامی که یک ویژگی جدید به یک سرویس اضافی نیاز دارد، کد تغییر می‌کند و تغییرات زیرساخت نیز بخشی از همان وصله (patch) هستند.

ایجاد شاخه‌ها¶

گردش‌کار با ایجاد یک شاخه‌ی Git آغاز می‌شود:

1

$ git branch -D sessions-in-redis || true

1

$ git checkout -b sessions-in-redis

این فرمان یک شاخه‌ی sessions-in-redis از روی شاخه master ایجاد می‌کند. این فرمان کد و پیکربندی زیرساخت را «منشعب (fork)» می‌کند.

ذخیره نشست‌ها (Sessions) در Redis¶

همانطور که احتمالاً از نام شاخه حدس زده‌اید، می‌خواهیم محل ذخیره‌ی نشست‌ها را از filesystem به Redis تغییر دهیم.

اقدامات لازم برای واقعیت بخشیدن به این امر، معمول و مورد انتظار است:

1. ایجاد یک شاخه‌ی Git؛
2. در صورت لزوم پیکربندی Symfony را به‌روز کنید؛
3. در صورت لزوم مقداری کد بنویسید و یا کد را به‌روز کنید.
4. پیکربندی PHP را به‌روز کنید (افزونه‌ی Redis PHP را اضافه کنید)؛
5. زیرساخت Docker و SymfonyCloud را به‌روز کنید (سرویس Redis را اضافه کنید)؛
6. آزمودن محلی؛
7. آزمودن از راه دور؛
8. ادغام شاخه به شاخه‌ی اصلی؛
9. استقرار در محیط عمل‌آوری؛
10. شاخه را حذف کنید.

تمام تغییرات مورد نیاز برای ۲ تا ۵ را می‌توان در یک وصله انجام داد:

 1
 2
 3
 4
 5
 6
 7
 8
 9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48

--- a/.symfony.cloud.yaml
+++ b/.symfony.cloud.yaml
@@ -4,6 +4,7 @@ type: php:7.4

 runtime:
     extensions:
+        - redis
         - pdo_pgsql
         - apcu
         - mbstring
@@ -24,6 +25,7 @@ disk: 512

 relationships:
     database: "db:postgresql"
+    redis: "rediscache:redis"

 web:
     locations:
--- a/.symfony/services.yaml
+++ b/.symfony/services.yaml
@@ -2,3 +2,6 @@ db:
     type: postgresql:13
     disk: 1024
     size: S
+
+rediscache:
+    type: redis:5.0
--- a/config/packages/framework.yaml
+++ b/config/packages/framework.yaml
@@ -7,7 +7,7 @@ framework:
     # Enables session support. Note that the session will ONLY be started if you read or write from it.
     # Remove or comment this section to explicitly disable session support.
     session:
-        handler_id: null
+        handler_id: '%env(REDIS_URL)%'
         cookie_secure: auto
         cookie_samesite: lax

--- a/docker-compose.yaml
+++ b/docker-compose.yaml
@@ -8,3 +8,7 @@ services:
             POSTGRES_PASSWORD: main
             POSTGRES_DB: main
         ports: [5432]
+
+    redis:
+        image: redis:5-alpine
+        ports: [6379]

آیا زیبا نیست؟

Docker را برای شروع سرویس Redis، «راه‌اندازی مجدد (Reboot)» نمایید:

1
2

$ docker-compose stop
$ docker-compose up -d

به شما اجازه می‌دهم تا با مرور وب‌سایت، به صورت محلی آن را بیازمایید. از آنجایی که هیچ تغییر بصری‌ای وجود ندارد و ما هنوز از نشست‌ها استفاده نمی‌کنیم، باید همه چیز باید مانند گذشته کار کند.

استقرار یک شاخه¶

قبل از استقرار در محیط عمل‌آوری، باید شاخه را در زیرساختی مشابه محیط عمل‌آوری، مورد آزمون قرار دهیم. ما همچنین باید اعتبار اینکه همه چیز برای محیط سیمفونیِ prod به‌خوبی کار می‌کند را، تأیید کنیم. (وب‌سایت محلی از محیط سیمفونیِ dev استفاده کرده است).

ابتدا مطمئن شوید که تغییرات خود را در شاخه‌ی جدید commit کرده‌اید:

1
2

$ git add .
$ git commit -m'Configure redis sessions'

حال بیایید یک محیطِ SymfonyCloud بر اساس شاخه‌ی Git ایجاد کنیم:

1

$ symfony env:delete sessions-in-redis --no-interaction

1

$ symfony env:create

این فرمان یک محیط جدید به صورت زیر ایجاد می‌کند:

• این شاخه‌ی جدید، کد و زیرساخت را از شاخه‌ی فعلی Git به ارث می‌برد (sessions-in-redis)؛
• داده‌ها از محیط اصلی (همان محیط عمل‌آوری) و از طریق گرفتن تصویر آنی (snapshot) از کلیه‌ی داده‌های سرویس، از جمله فایل‌ها (مثلاً فایل‌های بارگذاری شده توسط کاربر) و پایگاه‌داده‌ها، بدست می‌آیند؛
• یک خوشه‌ی اختصاصی جدید برای استقرار کد، داده‌ها و زیرساخت ایجاد شده است.

از آنجا که استقرار همان مراحل استقرار به محیط عمل‌آوری را دنبال می‌کند، migrateکردن پایگاه‌داده نیز اجرا می‌شود. این یک روش عالی برای تأیید این است که migration‌ها با داده‌های محیط عمل‌آوری کار می‌کنند.

محیط‌های غیر از محیطِ اصلی (non-master`)، بسیار شبیه به ``master هستند، به جز برخی از تفاوت‌های کوچک: به عنوان مثال، رایانامه‌ها به طور پیشفرض ارسال نمی‌شوند.

زمانیکه استقرار تمام شد، شاخه‌ی جدید را در یک مرورگر باز کنید:

1

$ symfony open:remote

توجه داشته باشید که تمام فرامین SymfonyCloud، بر روی شاخه‌ی فعلی Git کار می‌کنند. این فرمان، URL مستقرشده برای شاخه‌ی sessions-in-redis را باز می‌کند؛ این URL شبیه به /https://session-in-redis-xxx.eu.s5y.io خواهد بود.

وب‌سایت را در این محیط جدید بیازمایید، باید تمام داده‌هایی را که در محیط اصلی (master) ایجاد کرده‌اید، مشاهده کنید.

اگر کنفرانس‌های بیشتری را به محیط master اضافه کنید، آن‌ها در محیط sessions-in-redis ظاهر نمی‌شوند و همچنین بالعکس. محیط‌ها مستقل و ایزوله هستند.

اگر کدِ روی شاخه‌ی اصلی تکامل یابد، همیشه می‌توانید شاخه‌ی Git را پایه‌گذاریِ مجدد (rebase) کنید. سپس نسخه‌ی به‌روز‌شده را مستقر کرده و تداخلات (conflicts) را هم برای کد و هم برای زیرساخت، مرتفع کنید.

حتی شما می‌توانید داده‌ها را از شاخه‌ی اصلی، به محیط sessions-in-redis همگام‌سازی کنید:

1

$ symfony env:sync

اشکال‌زدایی استقرارهای محصول نهایی، قبل از استقرار¶

به طور پیش فرض، تمام محیط‌های SymfonyCloud، از همان تنظیمات محیط master/prod (یا همان محیط سیمفونیِ prod) استفاده می‌کنند. این به شما این امکان را می‌دهد تا برنامه را در شرایط واقعی آزمایش کنید. این موضوع، احساس توسعه و آزمایش مستقیم روی سرورهای نهایی را به شما القا می‌کند، اما بدون خطرات مرتبط با انجام واقعی این کار. این مرا به یاد روزهای خوب قدیمی می‌اندازد که از طریق FTP این کار را انجام می‌دادیم.

در صورت بروز مشکل ، ممکن است بخواهید به محیط Symfony `` dev`` بروید:

1

$ symfony env:debug

پس از اتمام کارتان، به تنظیمات محیط عمل‌آوری برگردید:

1

$ symfony env:debug --off

آزمودن استقرارهای محصول نهایی، قبل از استقرار¶

دسترسی به نسخه‌ی آینده وب‌سایت با داده‌های عمل‌آوری، فرصت‌های زیادی را ایجاد می‌کند: از آزمون رگرسیون بصری (visual regression testing) گرفته تا آزمون کارایی (performance testin). Blackfire یک ابزار عالی برای انجام این کار است.

برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد نحوه استفاده از Blackfire برای تست کدهای خود قبل از استقرار، به گام «کارایی» مراجعه کنید.

ادغام در محصول نهایی¶

هنگامی که از تغییرات شاخه راضی شدید، کد و زیرساخت را در شاخه‌ی اصلی Git ادغام کنید:

1
2

$ git checkout master
$ git merge sessions-in-redis

و استقرار:

1

$ symfony deploy

هنگام استقرار، تنها تغییرات در کد و زیرساخت به SymfonyCloud ارسال می‌شود؛ داده‌های دیگر به هیچ وجه تحت تأثیر قرار نمی‌گیرند.

تمیزکاری¶

در آخر با پاک کردن شاخه‌ی Git و محیط SymfonyCloud تمیزکاری کنید:

1
2

$ git branch -d sessions-in-redis
$ symfony env:delete --env=sessions-in-redis --no-interaction